Dyplom magisterski (2017) - Film animowany Exemplar, animacja poklatkowa, dyplom magisterski
Exemplar (film animowany)
Dyplom artystyczny pt. Exemplar to film animowany wykonany w technice poklatkowej. Bezpośrednią inspiracją do jego powstania stała się muzyka źródłowa, stanowiąca jeden z obszarów zainteresowań autorki. Animacja oparta jest na białoruskiej pieśni, śpiewanej przez młode kobiety.
Film jest próbą zmierzenia się z tradycyjnymi technikami animowanymi, przez wykonanie serii ręcznie narysowanych klatek. Do stworzenia animacji wykorzystano podstawowe środki wyrazu artystycznego: kresę, plamę i suchy pędzel. Całość utrzymana została w czerni i bieli. Zabieg ograniczenia formy jedynie do tych prostych środków wynika z próby oddania autentyczności i pierwotnego charakteru wykorzystanego dźwięku, który pełni również rolę wyznacznika rytmu w obrazie. Biały śpiew kobiet, któremu towarzyszą spontaniczne śmiechy i oklaski, w połączeniu z czarno- białym, swobodnym gestem rysunkowym dają spójny efekt całości.
Obraz i dźwięk pozostają ze sobą w ścisłej relacji. Przy czym warstwa wizualna nie stanowi ilustracji treści utworu muzycznego. Nie jest również dosłowną wizualizacją dźwięku, lecz autorską interpretacją ludowej pieśni. Współoddziaływanie warstwy wizualnej i dźwiękowej polega na repetycji rysunkowych sekwencji w rytm kolejnych refrenów. Nagłe zaburzenie obrazu wiąże się z dysharmonią dźwięku.
Animacja skupiona jest wokół trzech sylwetek wyrażonych przy użyciu wspomnianych już trzech różnych metod. Każda z nich oparta jest na prostym geście wykonanym tuszem, odnoszą się zatem do jednego medium. Podobnie jak trzy różne sylwetki, które przedstawiają symultanicznie tę samą postać. Formy łączą się następnie w tańcu tworząc synkretyczny obraz jednej kobiety.
Tytuł filmu Exemplar odczytywać można na wiele sposobów z języka łac. (pierwszy, pierwotny, archetyp) nawiązuje do inspiracji wykorzystanym dźwiękiem. Z języka ang. (przykład, wzorzec, ideał) odnosi się zarówno do procesu powstawania filmu - poszukiwania jednej, idealnej formy plastycznej - wzorca. Tytuł wiązać można również z samą treścią animacji, której interpretację autorka pozostawia widzowi.
Proces powstawania animacji, uwzględniony został w prezentacji dyplomowej jako integralna część pracy artystycznej. Metoda tworzenia filmu, odbiega od tradycyjnych założeń filmu rysunkowego bazującego na scenopisie i storyboardzie. Praca nad animacją bliższa była koncepcji filmu wizyjnego Feliksa Kuczkowskiego, aranżowanego bezpośrednio przed kamerą, bez scenariusza. Ten rodzaj pracy pozwala na dużą dozę swobody twórczej, podczas realizacji tak żmudnej techniki jak animacja poklatkowa. Na potrzebę stworzenie animacji trwającej niespełna dwie i pół minuty, stworzono blisko 900 rysunków - sześć klatek na każdą sekundę filmu.
Finalna część filmu wykonana została przy użyciu metody opracowanej przez innego polskiego animatora- Witolda Giersza. Wspomniana technika polega na rozprowadzaniu białej farby na szkle, lub innym transparentnym podłożu, pod którym znajduje się ciemne tło, co pozwana na uzyskanie obrazu w negatywie.
Exemplar jest zapisem poszukiwania zależności między formą a treścią. Eksperymentem, w którym za pomocą serii dynamicznych obrazów opisanych w czasie, autorka ilustruje emocje i stany towarzyszące powstawaniu samego filmu. Podobnie jak w poprzednich realizacjach, obnaża proces twórczy, przez co animacja w pewnym sensie traktuje sama o sobie. W relacji między dźwiękiem a obrazem balansuje pomiędzy dosłowną ilustracją i abstrakcyjnym przedstawieniem utworu muzycznego na zasadzie “wizualnej muzyki” Mary Ellen Bute, poszukując nowych wartości dla wykorzystywanego przez siebie medium.
Dyplom artystyczny pt. Exemplar to film animowany wykonany w technice poklatkowej. Bezpośrednią inspiracją do jego powstania stała się muzyka źródłowa, stanowiąca jeden z obszarów zainteresowań autorki. Animacja oparta jest na białoruskiej pieśni, śpiewanej przez młode kobiety.
Film jest próbą zmierzenia się z tradycyjnymi technikami animowanymi, przez wykonanie serii ręcznie narysowanych klatek. Do stworzenia animacji wykorzystano podstawowe środki wyrazu artystycznego: kresę, plamę i suchy pędzel. Całość utrzymana została w czerni i bieli. Zabieg ograniczenia formy jedynie do tych prostych środków wynika z próby oddania autentyczności i pierwotnego charakteru wykorzystanego dźwięku, który pełni również rolę wyznacznika rytmu w obrazie. Biały śpiew kobiet, któremu towarzyszą spontaniczne śmiechy i oklaski, w połączeniu z czarno- białym, swobodnym gestem rysunkowym dają spójny efekt całości.
Obraz i dźwięk pozostają ze sobą w ścisłej relacji. Przy czym warstwa wizualna nie stanowi ilustracji treści utworu muzycznego. Nie jest również dosłowną wizualizacją dźwięku, lecz autorską interpretacją ludowej pieśni. Współoddziaływanie warstwy wizualnej i dźwiękowej polega na repetycji rysunkowych sekwencji w rytm kolejnych refrenów. Nagłe zaburzenie obrazu wiąże się z dysharmonią dźwięku.
Animacja skupiona jest wokół trzech sylwetek wyrażonych przy użyciu wspomnianych już trzech różnych metod. Każda z nich oparta jest na prostym geście wykonanym tuszem, odnoszą się zatem do jednego medium. Podobnie jak trzy różne sylwetki, które przedstawiają symultanicznie tę samą postać. Formy łączą się następnie w tańcu tworząc synkretyczny obraz jednej kobiety.
Tytuł filmu Exemplar odczytywać można na wiele sposobów z języka łac. (pierwszy, pierwotny, archetyp) nawiązuje do inspiracji wykorzystanym dźwiękiem. Z języka ang. (przykład, wzorzec, ideał) odnosi się zarówno do procesu powstawania filmu - poszukiwania jednej, idealnej formy plastycznej - wzorca. Tytuł wiązać można również z samą treścią animacji, której interpretację autorka pozostawia widzowi.
Proces powstawania animacji, uwzględniony został w prezentacji dyplomowej jako integralna część pracy artystycznej. Metoda tworzenia filmu, odbiega od tradycyjnych założeń filmu rysunkowego bazującego na scenopisie i storyboardzie. Praca nad animacją bliższa była koncepcji filmu wizyjnego Feliksa Kuczkowskiego, aranżowanego bezpośrednio przed kamerą, bez scenariusza. Ten rodzaj pracy pozwala na dużą dozę swobody twórczej, podczas realizacji tak żmudnej techniki jak animacja poklatkowa. Na potrzebę stworzenie animacji trwającej niespełna dwie i pół minuty, stworzono blisko 900 rysunków - sześć klatek na każdą sekundę filmu.
Finalna część filmu wykonana została przy użyciu metody opracowanej przez innego polskiego animatora- Witolda Giersza. Wspomniana technika polega na rozprowadzaniu białej farby na szkle, lub innym transparentnym podłożu, pod którym znajduje się ciemne tło, co pozwana na uzyskanie obrazu w negatywie.
Exemplar jest zapisem poszukiwania zależności między formą a treścią. Eksperymentem, w którym za pomocą serii dynamicznych obrazów opisanych w czasie, autorka ilustruje emocje i stany towarzyszące powstawaniu samego filmu. Podobnie jak w poprzednich realizacjach, obnaża proces twórczy, przez co animacja w pewnym sensie traktuje sama o sobie. W relacji między dźwiękiem a obrazem balansuje pomiędzy dosłowną ilustracją i abstrakcyjnym przedstawieniem utworu muzycznego na zasadzie “wizualnej muzyki” Mary Ellen Bute, poszukując nowych wartości dla wykorzystywanego przez siebie medium.
Proces i szkice
Dyplom licencjacki (2015) - TO JEST DYPLOM JOANNY FUCZKO, animacja rotoskopowa/poklatkowa
Jest licencjacką realizacją dyplomową Joanny Fuczko. Praca zrealizowana została na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego w 2015 roku. Autorka podjęła ideę stworzenia animacji w różnych wymiarach i kontekstach. Łączy elementy świata rysunkowego z rzeczywistością, wprowadzając lekkość we wzajemnych interakcjach. Anegdotyczny i skrótowy charakter zawarty w treści w prosty sposób wciąga widza w świat linii i plam, proponując kilkuminutową, interesującą zabawę. Do stworzenia pracy posłużyła się dwoma rodzajami animacji: W części poklatkowej, widać ogrom pracy w przygotowanych manualnie poszczególnych klatkach animacji. W części, rotoskopowej nadaje jej charakter „żywości i ruchliwości” zapisanej w linii, pokazując jak jest zmienną. Dopełnienie stanowi plama, która znajduje odniesienie w realnej sytuacji autorki już w samej prezentacji dyplomowej. Widzimy ją w tym samym stroju, co w animacji, co stanowi ciekawe przedłużenie, a zarazem puentę filmu. Całość dopełnia dźwięk kalimby zrealizowany specjalnie na potrzeby projektu. Jego źródło jest niejednoznaczne do określenia i balansuje pomiędzy przedstawianymi wymiarami. Animacja Joanny Fuczko zdobyła nagrodę za wyróżniającą się pracę dyplomową od Prezydenta Miasta Zielona Góra, oraz wyróżnienie na przeglądzie See&Say w Warszawie.
